dijous, 4 de desembre del 2008

Set anys pels camins de Galícia

Para S., no areal de G.

Torbeo, San Clodio, Quiroga, Rairos, Cereixa, A Pobra do Brollón, Monforte, Liñares, Rozavales, Salvadur, Vilachá, Montefurado, Os Anguieiros, Córgomo, O Barco, Casaio, Viana do Bolo, A Gudiña, Verín, Laza, O Castro de Laza, Castrelo do Val, Xinzo de Limia, Allariz, Santa Mariña de Augas Santas, Laioso, Pereira de Montes, Ourense, Beiro, Trasalba, A Peroxa, Chantada, Ribadavia, O Covelo, Prado da Canda, Paraños, Maceira, Fofe, Mondariz, Mondariz – Balneario, Ponteareas, Xinzo, Angoares, Salceda, Salvaterra, Tui, Loureza, Santa Tegra, Gondomar, Mañufe, Morgadáns, Patos, Panxón, Sabarís, Baiona, Coia, Vigo, Arcade, Cangas, Hío, Cabo Home, as Illas Cíes, Beluso, Bueu, Pontevedra, Portonovo, Ogrove, San Vicente de Ogrove, a Illa da Toxa, Cambados, a Illa da Arousa, Iria Flavia, Arretén, Padrón, A Matanza, Axeitos, Corrubedo, Porto do Son, Baroña, Noia, Lira, Santa Comba de Carnota, Fisterra, Muxía, a Punta da Barca, Moraime, os Muíños, a Punta do Boi, Cereixo, Camelle, Vimianzo, Gandarío, Sada, Betanzos, Oleiros, A Coruña, Ferrol, Cedeira, Santo André de Teixido, Cabo Ortegal, Ortigueira, As Pontes de García Rodríguez, Mondoñedo, Castropol, A Veiga do Eo, As Figueiras, Taramundi, A Garganta, Meira, A Fonmiñá, San Cosme de Piñeiro, A Fonsagrada, Vilagocende, Lugo, Becerreá, Castañeiras, San Román de Cervantes, O Piornedo, Pedrafita do Cebreiro, O Cebreiro, Seoane, Parada, Folgoso do Courel, Chantada, Vilar de Donas, Melide, Arzúa, Arca, a Lavacolla, a Ponte de Ledesma, o Pico Sacro, Bendoiro, Lalín, Prado, o Sar, San Caetano, Conxo, Lermo, Vite, Casas Novas, San Pedro, Vista Alegre, o Pedroso, Compostela...

La resta, llocs que només coneix qui ha volgut compartir un tros de viatge, i tants que esperen a ser descoberts, amb noves i velles companyies. I alguns, també, del tot secrets...

«Sap que els mapes són armes perilloses
i que coneix molts llocs escrits del món
que mai no acceptarà dir que existeixen.
Hi ha llocs que sempre han de ser amagats
als reis i als homes. Llocs per a cartògrafs.
Llocs que no posarà mai a cap mapa.»


[Versos finals dels poema “Abraham Cresques després de rebre l’encàrrec de l’atles català. Any 1374”. Del llibre Monstres, d’en Josep Lluís Aguiló.]